«Ἠχηρὸς χρηματοπιστωτικὸς κλάδος»

Μεγάλη μερίδα τοῦ ἑλληνικοῦ τύπου, π.χ. τὸ Capital.gr φιλοξένησε πρόσφατα τή δήλωση τοῦ Jeroen Dijsselbloem:

«Εάν θέλουμε να έχουμε έναν υγιή, ηχηρό χρηματοπιστωτικό κλάδο, ο μόνος τρόπος είναι να πούμε “κοίτα, όταν αναλαμβάνεις τα ρίσκα, θα πρέπει να τα αντιμετωπίζεις, και εάν δεν μπορείς να τα αντιμετωπίζεις, τότε δεν θα έπρεπε να τα είχες λάβει”».

Τί σημαίνει «ἠχηρὸς χρηματοπιστωτικὸς κλάδος»; Μήπως οὶ τραπεζῖτες νὰ μετρᾶνε τὶς λίρες χτυπώντας τες μὲ δύναμη πάνω στὸ τραπέζι, μὲ σεκόντο τὸν ἦχο τῶν τσαλακωμένων δολλαρίων;

Στὴν πραγματικότητα ὁ Dijsselbloem εἶχε πεῖ:

“If we want to have a healthy, sound financial sector, the only way is to say, ‘Look, there where you take on the risks, you must deal with them, and if you can’t deal with them, then you shouldn’t have taken them on.'”

«Sound» δὲν εἶναι μόνο ὁ ἦχος, ἀλλὰ καὶ ὀ ὑγιής, ὁ γερός. Ἡ λέξη μὲ τὴ σημασία «ἦχος» προέρχεται ἀπ’ τὸ γαλλικὸ son, ἐνῶ ἡ λέξη μὲ τὴ σημασία «γερὸς» ἔρχεται ἀπ’ τὶς γερμανικὲς γλῶσσες καὶ συγγενεύει ἐτυμολογικὰ μὲ τὸ γερμανικὸ gesund, ποὺ σημαίνει κι αὑτὸ «ὑγιής», «γερός». Ὀρθὸ εἶναι λοιπόν: «Ἐὰν θέλουμε ἕναν ὑγιὴ, εὔρωστο χρηματοπιστωτικὸ κλάδο» κτλ., ὅπως εὐτυχῶς μετέφρασε τὸ NewsIt.gr.

Εὐτράπελη θεωρία γιὰ τὸ πῶς προέκυψε τὸ λάθος:

–Ἔλα Μαρία, ξέρεις μήπως τί σημαίνει «a sound financial sector», δὲν τὸ καταλαβαίνω.
–«Ἰσχυρὸς χρηματοπιστωτικὸς κλάδος».
–Τί; Δὲν ἀκούγεσαι καλά!
–«Ἰσχυρὸς χρηματοπιστωτικὸς κλάδος».
–«Ἠχηρός»; Ἐντάξει, εὐχαριστῶ, γειά.