Μιὰ γκαζόζα φέρνει τὸ χάος

γκαζόζα
< ἰταλικὴ gassosa (ἢ gazzosa), θηλυκὸ τοῦ gassoso = ἀεριοῦχος
< gas + -oso
< ὁλλανδικὴ gaz
< λατινικὴ chaos
< ἀρχαὶα ἑλληνικὴ χάος (ἀντιδάνειο)

Cargo cult

Cargo cults—the religious practice that has appeared in many traditional tribal societies in the wake of interaction with technologically advanced cultures—focus on obtaining the material wealth (the “cargo”) of the advanced culture through magical means, by building mock aircraft landing strips and the like.

(Πηγή).

«Μακεντὸν ὀρτοντόξ»

Πρόκειται γιὰ τὴν περίφημη φράση ἀπὸ τὴ «Ζωὴ ἐν τάφῳ» τοῦ Στρατῆ Μυριβήλη, τὴν ὁποία ὁ συγγραφέας ἀφαίρεσε ἀπὸ τὴν ἔκδοση τοῦ 1955, μὲ συνέπεια πολλοὶ ἀναγνῶστες ποὺ γνωρίζουν μόνο τὴν τελικὴ μορφὴ τοῦ ἔργου, νὰ θεωροῦν τὴν ὕπαρξη τῆς φράσης μῦθο καὶ ἀνθελληνικὴ προπαγάνδα. Τὸ μυθιστόρημα πρωτοκυκλοφόρησε ὡς βιβλίο τὸ 1924, ἀλλὰ πρὶν εἶχε δημοσιευθεῖ σὲ συνέχειες στὴν ἐφημερίδα τῆς Μυτιλήνης «Καμπάνα», διευθυντὴς τῆς ὁποίας ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Μυριβήλης. Στὴ βάση δεδομένων «Ψηφιοθήκη» τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ὑπάρχουν σὲ μορφὴ ἀρχείου PDF ὅλα τὰ φύλλα τῆς ἐφημερίδας μὲ τὶς συνέχειες τοῦ μυθιστορήματος. Στὸ φύλλο ἀριθμὸς 027, μὲ ἡμερομηνία 1923-09-25, δημοσιεύεται ἡ εἰκοστὴ πέμπτη συνέχεια. Στὴν τέταρτη καὶ τελευταία σελίδα εἶναι τυπωμένο τὸ «Μακεντὸν ὀρτοντόξ». Ἰδοὺ ὁλόκληρη ἡ ἐπίμαχη παράγραφος (ἀπὸ τὸ κεφάλαιο ΙΖʹ):

Νὰ τώρα κι ὁ ἀκριβὸς θησαυρὸς ποὺ ξεσκάλιξα μὲς τὴ χωριάτικη, τὴ «βάρβαρη» αὐτὴ ψυχή, ποὖναι ἀμόλευτη καὶ παρθενικιὰ σὰν τἀπάτητο χιόνι μιᾶς βουνοκορφῆς. Ἡ Ἄντσιω ἔχει δυὸ γυιοὺς στρατιῶτες. Κ’ οἰ στρατιῶτες αὐτοὶ εἶναι μὲς τοὺς ὀχτροὺς ποὺ βρίσκονται ἀντίκρυ μας στὰ χαρακώματα τοῦ Περιστεριοῦ. Αὺτοὶ ὲδῶ οἱ χωριάτες ποὺ τὴ γλώσσα τους τὴν καταλαβαίνουν περίφημα κοἱ Βούλγαροι κοἱ Σέρβοι ἀντιπαθοῦνε τοὺς πρώτους γιατὶ τοὺς πήρανε τὰ παιδιά τους στὸ Στρατό. Μισοῦν τοὺς δεύτερους ποὺ τοὺς κακομεταχειρίζουνται γιὰ Βουργάρους. Καὶ κυττᾶνε μὲ ἀρκετὰ συμπαθητικὴ περιέργεια ἐμᾶς τοὺς περαστικοὺς Ρωμιοὺς ἐπειδὴ εἴμαστε οἱ γνήσιοι πνευματικοὶ ὑπήκοοι τοῦ Πατρίκ, δηλαδὴ τοῦ «Ὀρθοδόξου Πατριάρχη τῆς Πόλης». Γιατὶ ἡ ἰδέα του ἁπλώνεται ἀκόμα, τυλιγμένη μέσα σὲ μιὰ θαμπὴ μυστικοπάθεια πολὺ παράξενη, πάνου σαὐτό, τὸν ἁπλοϊκὸ χριστιανικὸ κόσμο. Ἔπειτα οἱ τάφοι τῶν παλιῶ τους προεστῶν ἔχουνε πάνω στὶς πέτρες σκαλισμένα Ἑλληνικὰ γράμματα. Τὰ ἴδια γράμματα ποὖναι γραμμένα πάνου στὰ σκεβρωμένα κονίσματά τους, καὶ στὰ παλιὰ ἐκκλησιαστικά βιβλία τῶν ἐκκλησιῶ τους. Ὡς τόσο δὲ θέλουν νἆναι μήτε «Μπουλγκάρ», μήτε «Σρρπ» μήτε «Γκρρτς». Μοναχὰ «Μακεντὸν ὀρτοντόξ».

Σελίδα 1

Σελίδα 4

Ἡ ρίζα τῆς «δήλωσης Kissinger»

Γιὰ τὴν καταγωγὴ τῆς περιβόητης ὑποτιθέμενης δήλωσης τοῦ Henry Kissinger, ὅτι γιὰ νὰ ὑποτάξει κανεὶς τοὺς Ἕλληνες πρέπει νὰ χτυπήσει τὸν πολιτισμό τους (γλῶσσα, θρησκεία κλπ.), μπορεῖ κανεὶς νὰ διαβάσει στὰ ἱστολόγια τοῦ Φειδία Μπουρλᾶ καὶ τοῦ Νίκου Σαραντάκου.

Μᾱλλον βρέθηκε στὰ Google Books ἡ ρίζα τοῦ μύθου τῆς δῆθεν ρήσης. Πρόκειται γιὰ τὸ βιβλίο τοῦ Leicester Stanhope, κόμη τοῦ Harrington, “Greece, during Lord Byron’s residence in that country, in 1823 and 1824; being a series of letters, and other documents, on the Greek revolution, written during a visit to that country,” ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1824 στὸ Λονδῖνο, τὸ 1825 στὸ Παρίσι καὶ τὴν ἴδια χρονιά, συμπληρωμένη, πάλι στὸ Λονδῖνο.

Πρόκειται γιὰ ἐπιστολὲς τοῦ Stanhope πρὸς τὸν John Bowring, γραμματέα τῆς φιλελληνικῆς London Greek Committee.

Ὁ Stanhope συναντήθηκε μὲ ἀρκετὸ κόσμο, μεταξὺ ἄλλων καὶ μὲ τὸν Καποδίστρια, στὸν ὁποῖον εἶναι ἀφιερωμένη ἠ συμπληρωμένη ἔκδοση τοῦ βιβλίου. Διηγεῖται λοιπόν σὲ ἐπιστολή του ἀπὸ τὴ Βέρνη μὲ ἡμερομηνία 1823-10-13 (σ. 17) πὼς:

I reached Bern on the 10th instant: Sir Thomas Maitland was there, on his way to the Ionian Isles. On my arrival at Lausanne, on the 12th, I found that the Count Capo d’Istria was living at the same inn. I sent him my letters, and he received me with great kindness. He commenced his discourse by a diplomatical and historical sketch of the modern history of Greece. He then spoke of the course pursued by Russia and England, glossing over the conduct of the former. He said that Lord Londonderry’s desire was to render Greece as insignificant and harmless as possible, and to make her people like the spiritless natives of Hindoostan; that he had recommended him to pursue an enlightened and liberal course towards the Ionian Islands; but that he (Lord L.) had not a mind to look deep into things, nor a soul to act nobly. He then began to hint at the selfish and commercial views of England.

Παρατηρεῖ κανεὶς ὅτι ὁ Καποδίστριας δὲν ἰσχυρίζεται πὼς ὁ Londonderry εἶπε πὼς θέλει νὰ ἐξουδετερώσει τὸ ἔθνος τῶν Ἑλλήνων. Πρόκειται ξεκάθαρα γιὰ κρίση τοῦ Καποδίστρια.

Δεύτερον, ἡ φρασεολογία καὶ τὸ —μὲ σημερινὰ κριτήρια ρατσιστικῆς ἀπόχρωσης— σχῆμα λόγου γιὰ τὸ Ἱνδοστὰν ἀνήκουν κι αὐτὰ στὸν Καποδίστρια.

Τρίτον, δὲν ἀναφέρεται στὰ «ἔθνη» (nations) τοῦ Ἱνδοστάν, ἀλλὰ στοὺς ἰθαγενεῖς (natives).

Τέταρτον, ὅταν διαμείφθηκε ὁ διάλογος ὁ Londonderry ἦταν πρὸ πολλοῦ νεκρός: αὐτοκτονία (1822-08-12) — τὸν ἐκβίαζαν ὡς ὁμοφυλόφιλο.

Ὁ Καποδίστριας λοιπὸν ἦταν πεπεισμένος ὅτι ὁ μακαρίτης Londonderry ἤθελε τοὺς Ἕλληνες ὅσο γίνεται ἀσήμαντους, ἀκίνδυνους καὶ νωθροὺς σὰν ἰθαγενεῖς τοῦ Ἱνδοστάν. Ὁ Καποδίστριας ἀντιθέτως ἤθελε ἡ Ἀγγλία νὰ δώσει τὰ φῶτα της στὴν Ἐλλὰδα, νὰ τὴν καταστήσει μιὰ δημοκρατικὴ καὶ φιλελεύθερη χώρα:

The Count thought our end should be to enlighten Greece, and to act upon utilitarian principles. Yes, said I, Count, but do you think that the Sainte Alliance will allow Greece to establish a virtuous republic?

Καὶ πιὸ πάνω, στὴ διήγηση τῆς συνάντησης τοῦ Stanhope μὲ τὸν Fellenberg, μαθαίνουμε γιὰ τὰ σχέδια τοῦ Καποδίστρια:

Monsieur F[ellenberg] informed me that the Count was now educating a number of Greek boys in France and Switzerland in the military art, in ancient languages, in architecture, sculpture, painting, in short, in all the sciences.

Ὁ ἀπολογισμὸς τῆς συνάντησης Stanhope-Καποδίστρια δημοσιεύθηκε καὶ ἀλλοῦ, τὸ 1824 καὶ τὸ 1825:

• The Monthly Review, or Literary Journal, enlarged, From September to December, inclusive, M,DCCC,XXIV.
• Galignani’s Magazine and Paris Monthly Review: Volume IX., Paris 1825.

Προφανῶς αὐτὰ τὰ κείμενα εἶχε ὐπόψη του ὁ πρῶτος πρέσβης τῶν ΗΠΑ στὴν Ἑλλάδα Charles Tuckerman, ὅταν ἔγραφε τὸ 1872 στὸ βιβλίο του “The Greeks of to-day” (σ.132‒133):

The principle upon which the Western powers have governed Greece since her independence of the Turkish power, has been that which Pitt declared in 1792 to be “the true doctrine of balance of power”—to wit, that the power of Russia should not be allowed to increase, nor that of Turkey to decline. After the battle of Navarino, Wellington, the demigod of Englishmen, who had pronounced that victory an “untoward event,” was for making Greece “wholly dependent upon Turkey.” This idea was supported by Lord Londonderry, who wished to render Greece “as harmless as possible, and to make her people like the spiritless nations of Hindostan.” These views seem to have prevailed in effect over the liberal ideas of Palmerston, who desired to see Greece as independent of Turkey as possible.

Ἰδοὺ καὶ ἡ ἐλληνικὴ μετάφραση τοῦ 1877 (Καρόλου Τάκερμαν, Οἱ Ἕλληνες τῆς σήμερον. Μετάφρασις Ἀντωνίου Α. Ζυγομαλᾶ, σ. 110:

Ἡ ἀρχή, καθ’ ἣν αὶ τῆς Δύσεως Δυνάμεις διῴκησαν τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῆς λυτρώσεως αὐτῆς ἀπὸ τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ, ὐπῆρξεν αὐτὴ ἐκείνη, ἣν ἀνεκήρυξεν ὁ Πὶτ κατὰ το 1792 ὡς «μόνον ἀληθὲς δόγμα τῆς ἰσορροπίας» τουτέστι: «νὰ μὴ ἐπιτρέψωσιν εἰς τὴν Ῥωσσίαν νὰ αὐξηθῆ, νὰ μὴ ἀφήσωσι δὲ τὴν Τουρκίαν νὰ ἐξασθενήσῃ.» Μετὰ τὴν ναυμαχίαν τοῦ Ναυαρίνου ὁ Γουέλιγκτον, ὁ ἡμίθεος τῶν Ἄγγλων, ὁ ἀποκαλέσας τὴν νίκην ταύτην «ἀτυχὲς συμβάν,» ἐφρόνει ὅτι «ἡ Ἑλλὰς ἔπρεπε νὰ ἐξαρτᾶται καθ’ ὁλοκληρίαν ἀπὸ τὴν Τουρκίαν.» Τὴν ἰδέαν ταύτην ὑπεστήριζε καὶ ὁ λόρδος Londonderry, ὅστις ἐπεθύμει νὰ καταστῇ ἡ Ἑλλὰς «ὅσον οἶόν τε ἧττον ἐπικίνδυνος, ὁ δὲ λαός της μικρόψυχος ὡς τὰ ἔθνη τοῦ Ἱνδοστάν.» Αἱ ἰδέαι αὗται φαίνεται ὅτι πραγματικῶς ὑπερίσχυσαν τῶν φιλελευθέρων ἰδεῶν τοῦ λόρδου Παλμερστρῶνος, ἐπιθυμοῦντος νὰ ἴδῃ τὴν Ἑλλάδα ὅσῳ τὸ δυνατὸν μᾶλλον ἀνεξάρτητον τῆς Τουρκίας.

Μὲ τὸν Tuckerman ξεκινάει ἡ παρεξήγηση. Διαβάζοντάς τον νομίζεις πὼς πῆρε τὰ λόγια ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Londonderry κι ὄχι ἀπὸ τὸ νοῦ τοῦ Καποδίστρια. Ὅσο γιὰ τοὺς «ἰθαγενεῖς» (natives), μετατρέπονται σὲ «ἔθνη» (nations) καὶ τὸ ἔδαφος εἶναι πιὰ ἕτοιμο γιὰ μιὰ ἀκόμη θεωρία συνωμοσίας. Τὸ πῶς ἀπὸ τὸν Londonderry καὶ τὸν Tuckerman φτάσαμε στὸν Kissinger θὰ τὸ διαβάσετε (ἢ τὸ ἔχετε ἤδη διαβάσει) στὰ ἱστολόγια στὰ ὁποῖα ἔχω παραπέμψει.

Παρατηρῶ ὅτι πολλοὶ μῦθοι γεννιοῦνται χωρὶς πρόθεση ἐξαπάτησης, ἀπὸ παρεξηγήσεις σὰν τὴν παραπάνω. Ἕνα παράδειγμα: ψάχνοντας γιὰ τὴν ὑποτιθέμενη ρήση τοῦ Churchill

People will not say any more that the Greeks fight like heroes but heroes fight like Greeks.

βρῆκα στὴ Wikipedia παραπομπὴ σὲ συγκεκριμένο βιβλίο (μὲ τοὺς λόγους ποὺ ἐκφώνησε ὁ Churchill) καὶ συγκεκριμένη σελίδα. Κοίταξα καὶ δὲ βρῆκα τίποτα. Χάλκευση; Ὄχι. Ὁ ἀρχικὸς συντάκτης τεκμηρίωνε μιὰν ἄλλη, λιγότερο ἐντυπωσιακὴ, ἀλλὰ τουλάχιστον πραγματική, ρήση τοῦ Churchill γιὰ τοὺς Ἕλληνες:

Everyone can recall the sentiments of admiration which the heroic defense of Greece, first against the Italians and then against the German invader, aroused throughout the civilized world.

Κάποιος, φαίνεται, στὴν προσπάθειά του νὰ τεκμηριώσει τὴν ἄλλη, τὴν ἄρρητη ρήση, μετακίνησε τὴν παραπομπή καὶ τὸ κακό ἔγινε…

Ελεγεία στη «Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας»

Μέσα στο Μάιο του τρέχοντος έτους καταργούνται είκοσι φορείς του Δημοσίου, μεταξύ τους και η περίφημος «Διεθνής Ακαδημία Ελευθερίας» (ΔΑΕ). Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί φόρο τιμής στην ΔΑΕ και ενέχει θέση μνημοσύνου, παρόλο που επισήμως η ακαδημία υφίσταται ακόμη. Ελπίζω η ΔΑΕ να βρει στη μνήμη όλων μας τη θέση που της αξίζει.

(Όλες τις πληροφορίες τις ερανίσθηκα απ’ τον άριστο ιστότοπο της ΔΑΕ).

Ιστορικό ιδρύσεως της ΔΑΕ

Η πρόταση για την ίδρυση μιας διεθνούς ακαδημίας ελευθερίας έλαβε χώρα στο ελληνικό κοινοβούλιο από 210 βουλευτές όλων των κομμάτων (2001-11-29), γεγονός πρωτοφανές στα κοινοβουλετικά χρονικά. Κατόπιν πυρετωδών διαβουλεύσεων ιδρύεται η ΔΕΑ (2003-02-19) και μετά από πολύ κόπο και μόχθο δημοσιεύεται επιτέλους ο εσωτερικός κανονισμός της στο ΦΕΚ (2007-12-31). Η ίδρυσή της ήλθε «στην πλέον κατάλληλη στιγμή, όπου συντελείται η διεθνοποίηση της ανθρωπότητας».

Σύνθεση ολομέλειας και συγκλήτου

Η ολομέλεια της Διεθνούς Ακαδημίας της Ελευθερίας απαρτίζεται από προσωπικότητες διεθνούς κύρους, εκ των οποίων 21 Έλληνες και 8 αλλοδαποί. (Αλλού όμως γράφει για 10 Έλληνες και 10 αλλοδαπούς τακτικά μέλη).

Μεταξύ των Ελλήνων συγκαταλέγονται οι:

• 1. ΑΡΒΕΛΕΡ – ΓΛΥΚΑΤΖΗ ΕΛΕΝΗ,
• 2. ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,
• 3. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ,
• 4. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΜΙΚΗΣ,
• 10. ΤΣΑΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ,
• 11. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ,
• 12. ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ,
• 16. ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ,
• 17. ΛΑΜΠΡΑΚΗ – ΠΛΑΚΑ ΜΑΡΙΝΑ,
• 18. ΜΑΓΚΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ,
• 20. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ,
• 21. ΦΑΣΙΑΝΟΣ ΑΛΕΚΟΣ.

Στις δε τάξεις των αλλοδαπών μελών συναριθμούνται και οι:

• 1. ΣΕΝ ΑΜΑΡΤΥΑ,
• 3. ΣΑΡΑΜΑΝΓΚΟΥ ΖΟΖΕ,
• 4. ΓΚΟΡΝΤΙΜΕΡ ΝΑΝΤΙΝ,
• 5. ΠΙΝΤΕΡ ΧΑΡΟΛΝΤ,
• 8. ΣΟΛΤΖΕΝΙΤΖΙΝ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ.

Η πρώτη συνεδρίαση (2007-03-09) εξέλεξε Προσωρινή Σύγκλητο με την εξής σύνθεση:

• Πρόεδρος: Δημήτρης Θ. Τσάτσος
• Αντιπρόεδρος: Κώστας Ε. Σέκερης
• Γενικός Γραμματέας: Γεράσιμος Π. Καζάνας
• Μέλος: Κώστας Α. Παπανδρέου
• Μέλος: Κωνσταντίνος Α. Τσουκαλάς

Σκοποί της ΔΑΕ

1. Η μελέτη και η έρευνα του φαινομένου της Ελευθερίας.
2. Η συνεργασία με Πανεπιστήμια του εσωτερικού και του εξωτερικού.
3. Η διοργάνωση πάσης φύσεως επιμορφωτικών εκδηλώσεων.
4. Η δραστηριοποίηση σε εκπαιδευτικούς τομείς.
5. Η συνεργασία με φιλοσόφους, επιστήμονες και ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.
6. Η συνεργασία με διεθνείς Οργανισμούς.
7. Η δημιουργία μόνιμου συνεδριακού κέντρου.
8. Η οργάνωση Βιβλιοθήκης.
9. Η δημιουργία Διεθνούς Μουσείου Ελευθερίας των Λαών.
10. Η καθιέρωση Διεθνών Πολιτιστικών και Αθλητικών Εκδηλώσεων, τα “Ελευθέρια”.
11. Η καθιέρωση απονομής Διεθνών Βραβείων Ελευθερίας.
12. Η χορήγηση υποτροφιών για την προώθηση μελετών που αναφέρονται στην ελευθερία.
13. Η ανέγερση μετά από διεθνή διαγωνισμό αγάλματος της Ελευθερίας (όχι στη Νέα Υόρκη).

Ο ιστότοπος της ΔΑΕ

Ο μινιμαλιστικής αισθητικής ιστότοπος αποτελείται από:

• δώδεκα (12) αρχεία HTML:
  • πλαίσια (frames) κεντρικής σελίδας,
  • τίτλος,
  • περιεχόμενα,
  • γενική περιγραφή και νέα,
  • σκοπός – ρήσεις Ελλήνων για την ελευθερία («θέλει αρετήν και τόλμην» κλπ.),
  • παραπομπές προς τα αρχεία PDF,
  • πρακτικά Βουλής (υπάρχουν και σε PDF),
  • σύνθεση προσωρινής συγκλήτου,
  • σύνθεση ολομέλειας (υπάρχει και στ’ Αγγλικά σε PDF),
  • ιστορία του Μεσολογγίου (πάνω γράφει: «Κάτι γενικό για το Μεσολόγγι – Έδρα της Ακαδημίας, κ.λπ.»),
  • χρήσιμοι σύνδεσμοι (κενό),
  • περίληψη στ’ Αγγλικά γενικής περιγραφής και σκοπού·
• εννέα (9) αρχεία PDF, από τα οποία:
  • έξι (6) αφορούν τους νόμους, τις προτάσεις νόμου, τα προεδρικά διατάγματα και τις συζητήσεις στη Βουλή για την ίδρυση της ακαδημίας (ένα είναι στ’ Αγγλικά),
  • ένα (1) περιέχει τη σύνθεση της ολομέλειας στ’ Αγγλικά,
  • δύο (2) είναι επικήδειοι για τον θάνατο δύο μελών της ακαδημίας·
• τρία (3) αρχεία εικόνων:
  • «Η Ελλάδα πάνω στα ερείπια του Μεσολογγίου»,
  • «Η Έξοδος του Μεσολογγίου»,
  • “UNDER CONSTRUCTION”·
• έναν (1) μετρητή επισκέψεων (2663 επισκέψεις σε πέντε χρόνια – ούτε δύο τη μέρα).

Μια και η ΔΑΕ είναι «διεθνής», αξίζει να εξάρουμε την ποιότητα της αγγλικής μετάφρασης αντιπαραβάλλοντας μια φράση απ’ την «Γενική Περιγραφή» στο πρωτότυπο και στη μετάφραση:

Ο αείμνηστος νομπελίστας Ίλια Πρικοζίν θα πει πως: «η δημιουργία του κόσμου δεν είναι παρά η δημιουργία της ελευθερίας, της ωραίας και αδάμαστης ελευθερίας, που κρύβει όλες τις πιθανές αλλαγές και εξελίξεις».

The always remembered Nobel Laureate, Ilya Prigogine, will say that: “the creation of the world is merely the creation of liberty, beautiful and tameless liberty, which hides all potential changes and developments”.

Το έργο της ΔΑΕ

Δραστηριότητες των τελευταίων 4½ ετών:

• δοκιμαστική λειτουργία του ιστοτόπου (2008-06-18)·
• καπάρωμα της διεύθυνσης http://ial.gr (2008-11-21)·
• σύγκληση συγκλήτου λόγω θανάτου του προέδρου της ακαδημίας (2010-04-26)·
• παρουσία στην κηδεία του προέδρου·
• έκφραση συλλυπητηρίων προς τους συγγενείς·
• εκφώνηση επικηδείου·
• κατάθεση στεφάνου·
• εκδήλωση προς τιμήν του θανόντος·
• ανακοίνωση για τον θάνατο του Σαραμάγκου (2010-06-21).

Αν και οι Τσάτσος και Σαραμάγκου είναι νεκροί εδώ και τρία περίπου χρόνια, από τις πληροφορίες του ιστοτόπου δεν συνάγεται η εκλογή νέου προέδρου και νέου μέλους στη θέση των δύο τεθνεώτων· προφανώς η ΔΑΕ ακόμα να ξεπεράσει το πλήγμα της απώλειάς τους.

Από τότε τίποτα νεότερο δε φαίνεται να έχει λάβει χώρα. Το συνεδριακό κέντρο, η βιβλιοθήκη, το Διεθνές Μουσείο Ελευθερίας των Λαών, τα «Ελευθέρια», τα Διεθνή Βραβεία Ελευθερίας, οι υποτροφίες, το άγαλμα της Ελευθερίας που θα επισκίαζε εκείνο της ΝΥ, όλ’ αυτά φαίνεται να έχουν μείνει στα χαρτιά. (Καλύτερα έτσι· περιορίσθηκε κάπως η σπατάλη). Αυτή η εντύπωσις γενικής απραξίας μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιστότοπος τελεί ακόμα υπό κατασκευήν («Τhis site is Under Construction» – τελευταία ενημέρωση: 2010-10-12), μπορεί όμως και να είναι απλή συνέπεια του γεγονότος ότι μέλος της ΔΑΕ έχει να πεθάνει εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.

Ἡ τραγωδία κι ἡ στατιστική τοῦ θανάτου

Kurt Tucholsky, Französischer Witz (Kurt Tucholsky, «Τὸ γαλλικὸ χιοῦμορ»)

Es wird von den Schrecknissen des Krieges gesprochen. Darauf sagt ein Diplomat vom Quai d’Orsay: „Der Krieg? Ich kann das nicht so schrecklich finden! Der Tod eines Menschen: das ist eine Katastrophe. Hunderttausend Tote: das ist eine Statistik!“

Συζήτηση περὶ τῶν δεινῶν τοῦ πολέμου. Λέει τότε ἕνας διπλωμάτης τοῦ γαλλικοῦ ὑπουργείου ἐξωτερικῶν: «Ὁ πόλεμος; Δὲν τὸν βρίσκω καὶ τόσο φοβερό! Ὁ θάνατος ἑνὸς ἀνθρώπου: μιὰ τραγωδία. Ἑκατὸ χιλιάδες νεκροί: μιὰ στατιστική!

(Τὸ γνωστὸ ρητὸ ποὺ συνήθως άποδίδεται στὸν Στάλιν).

Τοῦ Μπουκουβάλα (δημοτικὸ τραγοῦδι)

«Πάψε, Γιάννη μ’, τὸν πόλεμο,   πάψε καὶ τὸ τουφέκι,

νὰ κατακάτσει ὁ κουρνιαχτός,   νὰ σηκωθεῖ ἡ ἀντάρα,

νὰ μετρηθεῖ κι ἡ κλεφτουριά,   νὰ μετρηθεῖ τ’ἀσκέρι».

Μετριοῦνται οἱ Τοῦρκοι τρεῑς φορὲς   καὶ λείπουν πεντακόσιοι,

μετριοῦνται τὰ κλεφτόπουλα   καὶ λείπουν τρεῖς λεβέντες.

Συνέντευξη της Ελένης Γλύκατζη-Ahrweiler

Παγκοσμιοποίηση: Έχει και ένα καλό, ότι δεν υπάρχει πια “ξένος”. Όταν συζούμε μέσα στο παγκόσμιο χωριό, είμαστε όλοι το ίδιο. Η παγκοσμιοποίηση σε κάνει να μην είσαι ρατσιστής, γιατί αν είσαι ρατσιστής δεν ανήκεις στο παγκόσμιο χωριό.

Φασισμός: Στην καθημερινότητά μου πρέπει να έχω υγεία, παιδεία και ασφάλεια, εξασφαλισμένα από το κράτος. Όταν το κράτος δεν καταφέρνει να μου δώσει αυτά τα τρία πράγματα τότε γίνομαι Χρυσαυγίτης. Δηλαδή η αναποτελεσματικότητα στην απάντηση των καθημερινών αιτημάτων, οδηγεί πολιτικά στα άκρα.

Πανεπιστημιακό άσυλο: Έβαλα 22 φορές την αστυνομία μέσα στo πανεπιστήμιο. Όταν εγώ έγινα πρόεδρος του πανεπιστημίου, τοιχοκόλλησα παντού ένα χαρτί ότι ήμουν υπεύθυνη για την ακεραιότητα των πραγμάτων και για την ασφάλεια των προσώπων και μόλις κάτι απο αυτά θα μπορούσε να διακυβευθεί θα καλούσα την αστυνομία. Μία φορά όταν ήμουν Πρύτανης, μου τηλεφωνούν από το Πανεπιστήμιο των θετικών επιστημών. Μου λένε, είναι στο τάδε μέρος αναρχικοί και σπάνε τους υπολογιστές. Τηλεφωνώ τότε στον αρχηγό της Γαλλικής αστυνομία και του λέω θα πάτε στο τάδε μέρος και θα τους συλλάβετε. Δεν θα τους διώξετε, θα τους συλλάβετε και θα τους περάσετε αμέσως από αυτόφωρο. Και ακούω από τη άλλη μεριά, “κυρία Αρβελέρ καλά που κρατήσατε την Ελληνική προφορά σας και έτσι ξέρουμε ότι είστε εσείς που μας το ζητάτε και όχι κάποιος άλλος και ξέρουμε ότι αύριο θα μας δώσετε και γραπτά την εντολή σας γιατί οι άνδρες μας δεν θα το έκαναν διαφορετικά”.


Εκκλησιαστική περιουσία: Με ρωτήσαν κάποτε όταν είχε κρίση τι έκαναν οι Βυζαντινοί. Ο Αλέξιος δήμευσε όλη την περιουσία της Αγίας Σοφίας. Αγιά Σοφιά, όχι μοναστηράκια. Και όταν οι Οθωμανοί προέλαυναν προς τη Μακεδονία και ο Μανουήλ Παλαιολόγος ήθελε να κάνει μισθοφορικό στρατό, δήμευσε τα κτήματα του Βατοπεδίου. Το Βατοπέδι πήρε πίσω τα κτήματα από τους Τούρκους. Όλη η περιουσία της εκκλησίας σώθηκε χάρις στα Βακούφια, δηλαδή χάρις στα σουλτανικά φιρμάνια που έκαναν για το Ρουμ Μιλιέτ, για τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Οι Τούρκοι το έκαναν αυτό για να έχουν κάποιον να διοικεί τον χριστιανικό πληθυσμό. Βγήκε ως παλιγγενεσία από την εκκλησία. Η εκκλησία καταράστηκε τον Βολταίρο, καταράστηκε τον Ρήγα.

Ανθελληνισμός: Το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται μόνο από τους Έλληνες. Όταν έρχομαι στην Ελλάδα, με πιάνουν οι δημοσιογράφοι και με ρωτούν “κυρία Αρβελέρ, δεν υπάρχουν πια φιλέλληνες;”. Εγώ τους ρωτώ “Έλληνες υπάρχουν;”

Ἡ συνέντευξη ἀξίζει νὰ διαβαστεῖ ὅλη!

Τουρκικὴ φιλοξενία

Kassandra Fotiadis: My Summer in Turkey

My host family […] accepted me immediately; On the first day I met him, my host dad put my cell number into his phone under “My dear daughter.” My host mom asked, in admiration, about the Christian prayer bracelets I wore around my wrist and proudly told her acquaintances that my family is from Greece. I learned that my host father’s ancestors were also born in Greece, debunking the myths that all Turks hate Greeks and vice versa. My host family gave me a map of their neighborhood, and even circled a church, offering to bring me on Sundays if I wanted to pray. I came to learn that Turks are some of the most hospitable and loving people in this world.

Ζεὺς Ξένιος

Hate on the Streets:

Yunus Mohammadi, the president of an association of Afghans in Greece, told us he started showing newer arrivals a map of Athens with a red line around areas they should avoid. “This is exactly what I used to do in Afghanistan with the Red Cross about places people shouldn’t go because of fighting,” Mohammadi said. “And here I am doing the same thing in a European country.”

(Πῆγα νὰ ψάξω στὴ Google –μὲ κλειδί: ξενιος ζευς– γιὰ καμιὰ εἰκόνα τοῦ Ξενίου Διὸς, νὰ τὴ βάλω στὴν ἀνάρτηση. Μάταιος κόπος· ὅλο φωτογραφίες ἀστυνομικῶν ποὺ μπαγλάρωναν μετανάστες ἔβρισκα).

Ἡ χιμαιρικὴ καταγωγὴ τῆς Ὀλυμπιακῆς φλόγας

Τὶς τελευταῖες ὧρες τὸ ἑλληνόφωνο Διαδίκτυο συγκλονίζεται ἀπὸ τὴν ἑξῆς εἴδηση:

Την φλόγα και τον… Όλυμπο θέλει να οικειοποιηθεί η Τουρκία

Να ανάβει στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα η Ολυμπιακή Φλόγα φέρεται να ζήτησε από τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ, ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαν στο Λονδίνο χθες και έγινε γνωστό σήμερα στους δημοσιογράφους από τον υπουργό Αθλητισμού της γείτονος χώρας.

Μάλιστα στον ισχυρισμό του αυτό είπε ότι υπάρχει κοντά στην Αττάλεια ένα βουνό που λέγεται Όλυμπος από όπου σύμφωνα με την μυθολογία των Τούρκων ξεκίνησε η Φλόγα.

Ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής, κ. Ισίδωρος Κούβελος τόνισε ότι ο κ. Ερντογάν πρέπει να μάθει ιστορία.

Τί ἔχει συμβεῖ; Σύμφωνα μὲ τὸν Τοῦρκο Ὑπουργὸ Νεολαίας καὶ Ἀθλητισμοῦ Suat Kılıç, ὁ Erdoğan εἶπε στὸν Jacques Rogge τὰ παρακάτω:

«Olimpiyat meşalesinin kaynağı Antalya, Olympos Dağı’nda Çıralı’da yanmaya devam ediyor. Türkiye’nin olimpiyat hasretine son verecek yetki sizde. Anadolu, ateşini bekliyor. O ateşin aşkı bizim yüreğimizde var».

«Πηγὴ τῆς Ὀλυμπιακῆς δάδας εἶναι ἡ Ἀττάλεια. Στὸ ὄρος Ὄλυμπος, [κοντὰ] στὸ [χωριὸ] Çıralı [ἡ πηγὴ] ἐξακολουθεῖ νὰ καίει. Ἐσεῖς ἔχετε τὴν ἐξουσία νὰ δώσετε τέλος στὴν ἀναμονὴ τῆς Τουρκίας. Ἡ Ἀνατολία περιμένει τὴν ὀλυμπιακὴ φλόγα. Ἡ ἀγάπη γι’ αὐτὴ τὴ φλόγα εἶναι στὶς καρδιές μας».

Τουλάχιστον μία ἐφημερίδα, ἡ Zaman (ὄχι ὅμως καὶ ἡ Hürriyet) πρόσθεσε τὴ δική της ἑρμηνεία:

Bakan Kılıç: Olimpiyat ateşinin doğduğu topraklara dönme vakti geldi

Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç […] olimpiyat ateşinin doğduğu topraklara dönme vakti geldiğini kaydetti.

Ὑπουργὸς Kılıç: ἔφτασε ἡ ὥρα νὰ ἐπιστρέψει ἡ Ὀλυμπιακὴ φλόγα στὰ χώματα ποὺ τὴ γέννησαν

Ὁ Ὑπουργὸς Νεολαίας καὶ Ἀθλητισμοῦ Suat Kılıç […] σημείωσε ὅτι ἔχει φτάσει ἠ ὥρα γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Ὀλυμπιακῆς φλόγας στὰ χώματα ποὺ τὴ γέννησαν.

Ὅμως ὁ Kılıç δὲν εἶπε αὐτὸ ἀκριβῶς, ἀλλὰ πρῶτον, ὅτι πηγὴ τῆς ὀλυμπιακῆς δάδας εἶναι ἡ Ἀττάλεια καὶ δεύτερον, ὅτι ἡ Πόλη περιμένει πῶς καὶ πῶς νὰ διοργανώσει τοὺς ἀγῶνες. Δὲν ζήτησε ἡ Τουρκία ν’ ἀναλάβει ἐκείνη τὴν ἀφὴ τῆς Ὀλυμπιακῆς φλόγας.

Αὐτὴ ἡ (μᾶλλον ἀνιστόρητη) ἱστορία μὲ τὴν Ἀττάλεια πῶς ξεκίνησε; Κοντὰ στὴν Ἀττάλεια βρίσκεται τὸ ὄρος Ὄλυμπος τῆς ἀρχαίας Λυκίας. Ἐκεῖ, κοντὰ στὸ χωριὸ Çıralı, ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὰ ἐρείπια μιᾶς ἀρχαίας πόλης ποὺ λεγόταν κι αὐτὴ Ὄλυμπος, ὑπάρχει μιὰ τοποθεσία ποὺ στὰ Τουρκικὰ λέγεται Yanartaş, δηλαδὴ Καιόμενος Βράχος καὶ ποὺ ἔχει ταυτιστεῖ μὲ τὸ ἀρχαῖο ὄρος Χίμαιρα.

It is the site of dozens of small fires which burn constantly from vents in the rocks on the side of the mountain. Directly below the fires are the ruins of the temple of Hephaistos, the Greek god who was associated with fire through his role as the blacksmith to the gods.

Most people visit at night, when the fires are at their most spectacular.

The fires are grouped over an area of 5000 m² and are fueled by gas emissions which have been burning for at least 2500 years.

These vents represent the biggest emission of abiogenic methane discovered on land so far.

The site was identified as the ancient Mount Chimaera by Sir Francis Beaufort in 1811.

Mount Chimaera

Mount Chimaera was a place or places in ancient Lycia, notable for volcanic phenomena and said by some ancient sources to be the origin of the myth of the Chimera.

Δηλαδή: ἡ Ὀλυμπιάδα ἔχει τὴ φλόγα της, ὁ Ὄλυμπος τῆς Λυκίας ἔχει κι αὐτὸς τὴ φλόγα του, συνεπῶς ἡ Ὀλυμπιάδα κι ἡ φλόγα της προέρχονται ἀπ’ τὸν Ὄλυμπο τῆς Λυκίας καὶ τὴ φλόγα του! Νά πῶς δένει τὸ πρᾶγμα…

Ὑποθέτω πὼς κάποιοι Ἕλληνες δημοσιογράφοι ζήτησαν ἀπ’ τοὺς Τούρκους συναδέλφους τους νὰ τούς ἐξηγήσουν τί ἐννοοῦσε ὁ Erdoğan. Ἐκεῖνοι θὰ ψέλλισαν κάτι γι’ ἀρχαῖα μυθολογία, γιὰ φλόγες σὲ κάποιο ὄρος Ὄλυμπος κι οἱ Ἕλληνες, ποὺ προφανῶς ἀγνοοῦν πὼς στὴν ἀρχαιότητα «Ὄλυμπος» ὀνομάζονταν κάπου εἴκοσι βουνὰ καὶ πὼς ἀρχαῖοι ἑλληνικοὶ μῦθοι ὑπάρχουν καὶ γιὰ περιοχὲς ἐκτὸς Ἑλλάδος, κατάλαβαν

1. ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἰσχυρίζονται πὼς δῆθεν ὑπάρχει βουνὸ μὲ τὸ ὄνομα Ὄλυμπος στὴν Τουρκία (ὑπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα)·
2. ὅτι τὰ περὶ φωτιᾶς στὸν δῆθεν Ὄλυμπο ἀνῆκουν στὴν τουρκικὴ μυθολογία!

Στὴν ἀποτυχία τῆς συνεννόησης θὰ συνέβαλε δίχως ἄλλο καὶ τ’ ὅτι ἡ γλῶσσα ἐπικοινωνίας μεταξὺ τῶν δημοσιογράφων ἦταν βεβαίως τ’ Ἀγγλικά.